చుక్కల్లా మినుకుమనే మాటల మధ్య
చిక్కగా అల్లుకునే ఆకాశపు మౌనం
ఎన్ని చెప్పుకున్నా మళ్ళీ మొదటికే వస్తాం
ఎందుకీ శబ్దపు అసందర్భాలంటూ
ఖాళీతనపు పాదాలు జరిపి
మాటకి కొంచెం చోటిచ్చి
మధ్యలో పలువరుసలు తళుకులద్ది
గుండె మరకల్ని దాచాలనే ఆత్రం
అన్నీ తెలుసు
ఏదీ తెలీదు
సరిహద్దు రేఖ మనమే
అటు నుండి ఇటూ
ఇటు నుండి అటూ
గందరగోళపడే అవకాశాన్నిచూస్తూ
మనసు ఆడుకుంటుంది జీవితమై
లైఫ్ ఈజ్ అ గేం - ప్లే ఇట్...
No comments:
Post a Comment