నన్ను నేను చూసినట్టుంది
ఎక్కడో దారులు మరిచి
దూరాన్ని కౌగిలించినట్టుంది
ఆలోచనల పూరేకులు
ఊపిరిలో నవ్వినట్టుంది
నాతో నేను దాగుడు మూతలుగా
ముందుకూ వెనక్కూ సాగుతున్న జీవితం
అప్పుడప్పుడూ
ఆశావేశం
అకాంక్షా మోహం
ఖాళీల్లో చూసుకుంటున్న ఆత్మాన్వేషణం
పూరణలన్నీ నిజాలుకావు
అసత్యాలన్నీ అజ్ఞానమవ్వవు
ఏదైనా సుందరమే
సంతోషాన్నిచ్చే
ఆకాశపు భాగమే
వెలుగునీడలన్నీ స్నేహించి
తూరుపు దారాల్ని పేని
మాయా తివాచీ ని బహూకరిస్తాయి
సుందరమైన జీవితపు తునకల్లో
పయనించే దెక్కడికని అడక్కు
ప్రయాణీకుడివై ఆనందించు
-- జయశ్రీ నాయుడు
** KAVISANGAMAM RESPONSES
No comments:
Post a Comment